Kancelaria

SAKRAMENTY ŚWIĘTE

Sakrament Chrztu Świętego:

Jest udzielany w naszej parafii w każdą II i IV niedzielę miesiąca podczas Mszy św. o godz. 12.30,

Rodzice dziecka spełniają główną rolę w przygotowaniu do chrztu.

Zgłaszają dziecko do chrztu w kancelarii parafialnej przynajmniej 10 dni przed datą chrztu (w godzinach urzędowania) i dostarczają księdzu Odpis Aktu Urodzenia Dziecka

Jeśli dziecko jest spoza naszej parafii należy dostarczyć pisemną zgodę na chrzest od swojego proboszcza.

Należy dopuszczać do chrztu wszystkie dzieci zgłoszone przez rodziców (prawnych opiekunów), jeśli osoby te są wierzące i zobowiążą się, że dzieci będą wychowywane w wierze, w której zostaną ochrzczone.

Na Mszy św., podczas której dziecko otrzymuje chrzest rodzice i chrzestni powinni przystąpić do Komunii św., (Jeśli rodzice nie mają przeszkód)

Rodzice chrzestni – wymagania:
1) nie może być rodzicem dziecka,
2) jest katolikiem,
3) ukończył 15 rok życia,
4) otrzymał sakrament bierzmowania,
5) prowadzi życie zgodne z wiarą,
6) nie pozostaje w niekanonicznym związku małżeńskim,
7) regularnie przystępuje do sakramentów świętych,
8) jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej.

Osoba spoza parafii chrztu dostarcza zaświadczenie ze swojej parafii zamieszkania, iż jest wierzącym i praktykującym katolikiem

Rodzice chrzestni spełniają funkcję pomocniczą. W wypadku konieczności, wspomagają, a nawet zastępują rodziców naturalnych w katolickim wychowaniu dziecka. Zobowiązują się do tego wobec Boga i Kościoła. Dziecko winni wspierać: duchowo (modlić się za niego), moralno-religijnie (dawać dziecku dobry przykład życia i pobożności), materialnie (w miarę swoim możliwości wspomagać dziecko w potrzebie).

Bierzmowanie

SAKRAMENT BIERZMOWANIA BĘDZIE UDZIELONY PRZEZ KS. BISKUPA ORDYNARIUSZA ROMANA PINDEL 10 CZERWCA /SOBOTA/ 2017 o 10.00.

SAKRAMENTALIA

Pogrzeb chrześcijański:

Wszystkie sakramenty, które chrześcijanin przyjmuje, wprowadzają go do życia w Królestwie niebieskim. Ale z chwilą śmierci człowiek kończy możliwość przyjmowania sakramentów świętych i przechodzi do życia w Królestwie Bożym, które zapoczątkowywał chrzest św. Po uprzednim oczyszczeniu duszy w czyśćcu wchodzi na ucztę w niebie, którą zapowiadała Eucharystia.

W śmierci „należy widzieć nie tylko fakt biologiczny życia, które się wyczerpuje czy zamykającą się biografię, lecz nowe narodziny i odnowioną egzystencję, jaką Zmartwychwstały obdarza tego, kto świadomie nie przeciwstawiał się Jego Miłości. Wraz ze śmiercią kończy się doświadczenie ziemskie, ale poprzez śmierć otwiera się dla każdego z nas ponadczasowe, pełne i ostateczne Zycie”. (Benedykt XVI)

Kościół, który opiekował się wierzącym za życia ziemskiego poprzez obrzęd pogrzebu oddaje jego ducha w ręce Ojca niebieskiego, a ciało składa do ziemi z nadzieją jego zmartwychwstania do chwały. U swoich zaś wiernych umacnia nadzieję życia wiecznego i powtórnego połączenia się ze zmarłymi w niebie.

Cześć należna zmarłym
Kościół uczy, że ciała zmarłych powin­ny być traktowane z szacunkiem i miłością wy­pływającą z wiary i nadziei zmartwychwstania. Unikając próżnej okazałości i wystawności, należy oddać cześć ciału zmarłego, które było świątynią Ducha Świętego w następujący sposób:
• poprzez umieszczenie zwłok w trumnie
• zgromadzenie krewnych i sąsiadów na modlitwę i pożegnanie zmarłego
• urządzenie chrześcijańskiego pogrzebu
W ten sposób, wypełniając chrześcijański obowiązek pogrzebania ciała ludzkiego, składamy zwłoki do grobu i błagamy Boga, dla którego wszystko żyje, aby wskrzesił to martwe ciało w myśl słów: „Ponieważ Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy z umarłych i odnowi nasze śmiertelne ciała na podobieństwo swojego ciała uwielbionego, ufamy, że wskrzesi naszych zmarłych, gdy przyjdzie w chwale”. Duszę zmarłego powierzamy Bogu, aby w swym miłosierdziu uwolnił ją od wszystkich grzechów i wprowadził do radości życia Świętych.

Trzy formy katolickiego pogrzebu:
1. pierwsza forma przewiduje trzy stacje:
a) obrzędy przed Mszą św. w kościele lub w domu pogrzebowym,
b) Msza św. w kościele lub w kaplicy na cmentarzu,
c) modlitwy przy grobie na cmentarzu
2. druga forma uwzględnia tylko dwie stacje: w domu pogrzebowym i przy grobie
3. trzecia forma zawiera tylko jedną stację: nad grobem na cmentarzu.

Przy zamawianiu pogrzebu należy przedłożyć w kancelarii parafialnej:
• Odpis aktu zgonu z USC.
• Kartę zgonu od lekarza – potwierdzoną przez USC miejsca zgonu.
• Informację pisemną o przyjęciu Sakramentu Chorych i innych, jeśli były przyjęte poza naszą parafią lub w szpitalu.

Pamięć i pomoc
Przez wieńce i kwiaty wyrażamy pamięć o zmarłych i wdzięczność dla nich. Przez zamówioną Mszę św. i ofiarowane modlitwy okazujemy zmarłym miłość i pomagamy im odpokutować swoje winy, aby mogli wejść do nieba.

Kremacja zwłok
Zgodnie z biblijną tradycją Kościół usilnie zaleca zachowanie dotychczasowego zwyczaju grzebania ciał zmarłych, dopuszcza jednak kremację zwłok, jeśli nie została dokonana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej, a zwłaszcza jeśli nie pod­waża wiary w zmartwychwstanie ciała. (por. KPK, kan. 1176; KKK 2301).
Ze wskazań Obrzędów Pogrzebu wynika, że przed kremacją należy odprawić obrzędy w kościele, kaplicy cmentarnej lub w pomieszczeniu krematorium według form podanych w rytuale.
W uzasadnionych przypadkach, np. po spro­wadzeniu urny z prochami z zagranicy, obrzędy pogrzebowe, podane w rytuale, można sprawować nad samą urną, którą stawia się przed prezbiterium na odpowiednim podwyższeniu, obok zapalonego paschału.
Zawsze jednak należy podkreślać pierwszeństwo grzebania ciał, które „Kościół wyżej ceni, ponieważ sam Chrystus chciał być pogrzebany.

Modlitwa za pogrążonych w żałobie
Miłosierny Ojcze i Boże wszelkiej pociechy, Ty nas ogarniasz wieczną miłością i ciemności śmierci przemieniasz w jutrzenkę życia, wejrzyj na Twoich wiernych pogrążonych w żałobie. Twój Syn, a nasz Pan, zwyciężył naszą śmierć i zmartwychwstając przywrócił nam życie, prosimy Cię, daj nam tak dążyć do Niego, abyśmy po doczesnym życiu połączyli się kiedyś z naszymi braćmi tam, gdzie otrzesz wszelkie łzy z naszych oczu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

POGRZEB DZIECI ZMARŁYCH PRZED URODZENIEM
„Umarłych pogrzebać… Pogrzeb dziecka poronionego źródłem nadziei”
W związku z pojawiającymi się pytaniami o pogrzeb dzieci zmarłych przed urodzeniem i przypadkami często niegodnego traktowania ich ciał należy przypomnieć, że zgodnie z nauką Kościoła każda istota ludzka od poczęcia jest człowiekiem i po śmierci należy się jej godny pochówek.

Śmierć małego dziecka jest wyjątkowo bolesnym przeżyciem dla najbliższych. Poprzez odprawienie pogrzebu dziecka, które zmarło przed urodzeniem, Kościół okazuje szacunek dla każdego poczętego życia i współczucie dla bólu i cierpienia rodziców.

Prawo zapewnia możliwość godnego pochówku człowieka, także tego Małego, które zmarło przed swoimi narodzinami. Trudności, z jakimi Rodzice zderzają się w szpitalach, urzędach, pochodzą z niewiedzy. Dlatego przytaczam najważniejsze informacje pozwalające na wyegzekwowanie prawa do godnego pogrzebu dziecka.

Przepisy prawne
Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia w sprawie postępowania ze zwłokami i szczątkami ludzkimi, z dnia 21.12.2006 r. (Dz. U. z 2007 r. nr 1, poz. 10 oraz Dz. U. z 2007 r. nr 1 poz. 9) rodzice (lub inne osoby uprawnione) dzieci urodzonych martwo lub po poronieniu mają prawo otrzymać akt zgonu i dokonać ich pochówku. Minister Zdrowia określa ciała tak zmarłych dzieci, jako „szczątki ludzkie”, którym należy się „ludzki” pochówek. Rozporządzenie zwraca uwagę, że nie jest istotne, jak długo trwała ciąża. W konsekwencji np. dyrekcja szpitala nie może odmówić wydania zwłok dzieci martwo urodzonych osobie, która zobowiąże się do ich pochowania. Nowe przepisy obowiązują od 20.01.2007.

Szpital, przychodnia
Jeśli Rodzice dowiadują się w szpitalu, że ich Dziecko zmarło, warto od razu zastrzec chęć odbioru jego ciała; pozwoli to uniknąć sytuacji, w której szpital zniszczy ciało Małego Człowieka bez wiedzy Rodziców. Mogą je odebrać ze szpitala sami albo za pośrednictwem firmy pogrzebowej. Jeśli chcą tego dokonać osobiście, po odbiór ciała Dziecka dobrze jest przyjść z urną lub drewnianą kasetką, odpowiednią do rozmiaru ciała Dziecka.

Trzeba też poprosić o wystawienie karty zgonu. Szpital musi wydać ten dokument, podobnie jak zwłoki Dziecka, niezależnie od jego wieku. Ten dokument może otrzymać w przychodni także kobieta, która tuż po narodzinach martwego Dziecka w domu zgłosiła się do lekarza lub położnej.

Należy dopilnować, by ZOZ dopełnił obowiązku poinformowania Urzędu Stanu Cywilnego o narodzinach martwego Dziecka w ciągu 3 dni od narodzin, lub wydał takie zawiadomienie Rodzicom do ręki; wówczas mają oni 3 dni od narodzin na złożenie pisma w USC. Zwykle obowiązek zawiadomienia USC nie jest podejmowany przez ZOZ ze zwykłej nieświadomości.

Oba dokumenty nie są dokumentacją medyczną, dlatego nie ma w nich zastosowania rozróżnienie na poronienie i poród przedwczesny. W świetle polskiego prawa są to zawsze narodziny martwego dziecka.

Zarówno karta zgonu jak i pisemne zgłoszenie urodzenia Dziecka mogą być sporządzone, nawet jeśli niemożliwe jest określenie wieku, masy ciała i płci, na podstawie tzw. uprawdopodobnienia płci przez rodziców lub lekarza.

Rejestracja w Urzędzie Stanu Cywilnego
W celu rejestracji Dziecka w USC, Rodzice (lub jedno z nich) stawiają się w urzędzie. Po zawiadomieniu, USC wystawia akt urodzenia z adnotacją, że Dziecko urodziło się martwe (dokument staje się zarazem aktem zgonu).

Formalności pogrzebowe
Zgodnie z polskim prawem (Dz.U. 1986 Nr 36 poz. 180), Dziecko, które rodzi się nieżywe, powinno zostać zarejestrowane w USC, zaś jego bliscy mają prawo do jego pochówku. Jeśli Rodzice rezygnują z tego prawa, obowiązek pogrzebu spada na gminę (Ustawa o cmentarzach… Art. 10 ust. 3). Warto pamiętać, że każda osoba, która zgłosi chęć pochowania osoby zmarłej, może to uczynić.

Cmentarz
Dziecko może zostać pochowane w grobie rodzinnym lub w zbiorowym grobie dzieci zmarłych przed narodzinami, które już istnieją w niektórych miejscach w Polsce. Formalności na cmentarzu nie różnią się od mających miejsce przy okazji pogrzebów osób zmarłych po narodzinach.

Parafia
W parafii – jeśli Rodzice pragną pogrzebu katolickiego – zgłaszają się z kartą zgonu Dziecka i proszą o pogrzeb wedle formularza pogrzebu dziecka nieochrzczonego. Rytuał pogrzebowy przewiduje pełny pogrzeb ze Mszą św. w kościele w obecności ciała Dziecka. Msza św. nie ma charakteru przebłagania za grzechy dziecka, ale jest sprawowana w intencji Rodziców pogrążonych w smutku po stracie swego dziecka. W czasie nabożeństwa używa się szat liturgicznych koloru białego.

Pogrzeb – chrzest
Pogrzeb dziecka nieochrzczonego załatwiany przez rodziców, którzy mieli zamiar je ochrzcić, stanowi pewnego rodzaju rozszerzenie norm Kościoła odnośnie do chrztu katechumenów, czyli osób, które przygotowywały się do przyjęcia chrztu, a jednak z jakiegoś powodu nie zdążyły go przyjąć. Wola rodziców, szczególnie jeśli sami są ochrzczeni, zastępuje tutaj wolę dziecka. Konferencja Episkopatu Polski zezwala na katolicki pogrzeb dzieci, które zmarły przed chrztem, jeżeli rodzice pragnęli je ochrzcić (por. KPK kanon 1183, par. 2). Zgoda ta obejmuje również Mszę św. pogrzebową. Praktykowany tzw. pokropek zastępuje się obrzędami pogrzebu dla dziecka nieochrzczonego.

Należy podkreślić, że dopóki nie mamy pewności, czy dziecko żyje, czy też nie, należy je jak najszybciej ochrzcić. Wówczas używa się tzw. formuły chrztu warunkowego, tzn. słów: „NN, jeśli żyjesz, ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”. Polewa się przy tym dziecko wodą.

Każda osoba, czy to matka takiego dziecka, czy też osoba postronna, powinna w sumieniu zadbać o to, co jest najważniejsze dla dziecka, a jest nim zbawienie jego duszy. Z tego powodu należy apelować do wszystkich osób, które kiedykolwiek znajdą się w takiej sytuacji: chrzcijcie wasze dzieci jak najszybciej, gdy znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci!

Formalności związane ze świadczeniami
ZUS powinien wypłacić Rodzicom lub osobom, które pochowały Dziecko, zasiłek pogrzebowy po przedłożeniu stosownego wniosku i aktu zgonu (czyli aktu urodzenia z USC z adnotacją). Kodeks Pracy przewiduje 8-tygodniowy urlop macierzyński dla pracownicy, której Dziecko urodziło się martwe. Realizacja tego uprawnienia uwarunkowana jest rejestracją Dziecka w USC. Tzw. becikowe nie przysługuje.
Kłopoty z firmami ubezpieczeniowymi

Niekiedy firmy ubezpieczeniowe odmawiają wypłaty odszkodowania z tytułu ubezpieczenia na wypadek urodzenia martwego dziecka na podstawie medycznego rozróżnienia, iż przed 22 tygodniem życia dziecka nie ma narodzin, ale poronienie. Jeśli podobna klauzula nie została umieszczona w warunkach ubezpieczenia, odmowa taka jest bezprawna, gdyż zgodnie z obowiązującym prawem wiek dziecka nie ma znaczenia dla stwierdzenia jego narodzin. Więcej informacji można znaleźć na stronie: http://xpk.kienio.com

Niewczesne słowa pociechy
Każdy gest życzliwości, pomagający rodzicom wejść w żałobę i godne pożegnanie ich zmarłego Dziecka jest bezcenny. Rodzice nie potrzebują tanich słów pseudo-pociechy, z gatunku: „jeszcze będziecie mieli dzieci”, albo „lepiej teraz niż później”. Potrzebują ludzi, którzy staną przy nich i ich wesprą w bólu, w żałobie, we wszechogarniającym cierpieniu po stracie Dziecka. Potrzebują tych, którzy nie będą się bali z nimi o ich Dziecku rozmawiać i nie będą się bali razem z nimi milczeć.

O Dziecku nie mówmy: „zarodek”, „embrion”, „płód”.
To człowiek, jak każdy z nas. Jeśli trzeba, powiedzmy, że to „dziecko na embrionalnym etapie rozwoju”. O jego Matce nie mówmy inaczej, jak „Matka”. Ona już nie czeka na Dziecko, ale na jego narodziny. I jeśli ono umiera – przeżywa dramat trudny do opisania.